EEN VRIJ MAN

JAAAAHHHHHH…!!! Aan al mijn (al dan niet digitale) geklaag van het afgelopen anderhalf jaar zal een einde komen… Ik zal namelijk worden overgeplaatst!

In eerste instantie heb ik ontslag genomen. Middels een zeer korte, maar keurige brief heb ik de baas op site van m’n goede voornemen laten weten. Verbaasd (…akteertalent of oprecht???) keek ‘ie naar het A4-tje. De vraag voor hem was misschien nog waarom? De redenen heb ik al tijdens m’n laatste verlof uitgebreid laten weten aan iedereen die ‘t horen wilde: die VERVLOEKTE 6-daagse werkweek, gezeur met salaris en de nodige inhoudingen (en ik verdien al zo weinig…), het gebrek aan social-life en zeker het gemis van m’n vriendinnetje, familie en vrienden. En dan ook nog de discussie over mijn loopbaan. Werkschoenen uit en van site af, terug naar kantoor om dingen te doen die ik meer dan 4 jaar geleden ook al deed; GEEN vooruitgang in zicht.

Kortom: tijd om naar huis te komen! En zo heb ik het ook tegen de site-baas gezegd. De eerste stap naar een nieuwe uitdaging is nu gezet. Tijdens een tweede gesprek met de toppers van site én een van de mannen van het management is afgesproken dat ik overgeplaatst wordt naar Europa. Als er wordt gezegd dat ze me graag binnen de groep willen houden, klinkt dat toch goed!

Er is overeengekomen dat 31 maart (dit jaar!!!) m’n laatste werkdag in de Emiraten zal zijn. Ik neem dan een maand verlof en zal begin mei weer helemaal fris & gemotiveerd voor het bedrijf beginnen.

Al een dag na de bevestiging van mijn overplaatsing is er door het hoofdkantoor in Brussel contact gezocht. Da’s snel! Was ‘k effe niet gewend van de zaak. Er is wat heen-en-weer gemaild met name over m’n wensen en het tijdsbestek waarin ik beschikbaar ben.

En gisteren werd ‘k ineens vanuit Brussel gebeld door de zeer vriendelijke dame met het verzoek of ik niet een paar dagen naar Brussel wilde komen. Is toch allemaal wat makkelijker praten dan per mail of over de telefoon. En daar ben ik het HELEMAAL mee eens! Dus waarschijnlijk ben ik half februari voor een bliksembezoek in NL/BE! Een beetje te kort voor een borrel in het Antwaaaarpse Entrepot of de Irish Pub, maar toch echt goed dat ze dat zo willen regelen. Blijkt toch uit dat ze zeer geïnteresseerd in mij zijn. Een gevoel dat ik niet heb gehad in de Emiraten…

Er zullen natuurlijk nog de nodige formaliteiten afgehandeld moeten worden, maar het treintje loopt inmiddels.

Laat ik ook zeggen zeker geen spijt te hebben van dit avontuur. Na anderhalf jaar heb ik een schat aan ervaring die onvervangbaar is. Allereerst de staalconstructie (in het water!) voor de 3e brug over de Creek in Dubai. Vervolgens is er binnen een jaar een bijna complete cementfabriek uit de grond gestampt, waarvan ik een groot deel heb kunnen uitvoeren. In Europa zou ik dit nooit hebben kunnen doen. Daarnaast het werken, wonen en leven in de Emiraten, en het samenwerken met vele andere nationaliteiten is echt wel een verrijking. En laat ik toch m’n snoepreisjes naar India en de diverse bestemmingen in het Midden Oosten noemen. Ook de mensen die ik hier ontmoet heb waarvan sommigen echt vrienden geworden zijn, zal ik zeker missen. Maar het is allemaal niet genoeg om te blijven…


Wordt vervolgd en tot de volgende! (Zal waarschijnlijk gaan over één van de vele afscheidsfeestjes zijn die we zullen bouwen hier!!!)