Verbannen naar elders #2

Eerst over het weer. Er komt blijkbaar geen einde aan de zomer hier. Hoewel het vandaag dus Prinsjesdag is (althans voor de NL-ers) en de Europese temperaturen dalen, blijft het hier zeer warm. Welliswaar overdag minder vochtig, maar de relatieve vochtigheid was afgelopen nacht toch 90%. Dit maakt m’n 3 kilometer om het Al Safa-park ’s avonds er niet makkelijker op.

Over m’n rondje hardlopen gesproken. Gisteravond viel het me voor het eerst op dat enkele gesluierde dames wel heel nieuwsgierig en ondeugend naar me keken. Dat komt misschien doordat ik door de vele, vele uren zon al een aardig Arabisch tintje heb gekregen. Maar moet er toch niet aan denken. Allereerst geen sex voor het huwelijk. Beetje jammer. En het zou tevens een stukje minder Michel betekenen op een wel heel gevoelig plekje. Wat ongetwijfeld polyclinisch en zonder verdoving gedaan wordt, want dit zit natuurlijk niet in de bedrijfsverzekering voor medische kosten. Ander onderwerp graag, dank u.

In m’n vorige bericht meldde ik dat er 500 mensen in m’n badkamer zouden pissen. Dit was niet helemaal correct, het waren er namelijk 600! Voor het feest in het Guesthouse zijn alle staf- en kaderleden van de projecten in de Emiraten uitgenodigd ongeacht ras, geslacht of weet ik ‘t wat. Met veel show, goed eten en veel drank werd het nieuwe logo gepresenteerd en werden de afgelopen 40 jaren herdacht. Het feest was zeker de moeite waard!

Het tweede feest cq. gala-diner werd aldus in Madinat Jumeira gehouden. Ter herinnering kregen we de dag ervoor nog een memo met voor alle zekerheid de dresscode, zijnde “very formal”. Afijn, had m’n kostuum in NL gelaten. Heb je niet nodig bij temperaturen van rond de 40 graden, toch? Maar moest dus in alle haast een pak kopen met alle bijbehorende attributen (kost overigens niets hier).

De avond zelf werden we onthaald in een werkelijk prachtige locatie! Allereerst met een drankje in je hand socializen met collega’s, de bazen, relaties en de aanwezige hoogwaardigheidsbekleders. Daarna werden we naar een dinerzaal geleid met prachtig opgemaakte tafels. Wat een geweldig maal!!! Geen buffet, want alles werd aan tafel geserveerd. Lang geleden dat ik zo goed gegeten heb. En gedronken trouwens, want de Zuid Afrikaanse wijnen bleven maar komen. De avond werd gepresenteerd door een lokale beroemdheid van de BBC. En er was zelfs een fotograaf van het ‘Dubai Celebrity Magazine’. Ik kan niet wachten totdat het volgende nummer verschijnt. Maar eerlijk is eerlijk, werkelijk alles was tot in de puntjes geregeld!

Voor deze festiviteiten is de gehele absolute top vanuit België naar de Emiraten gekomen. Ze hebben alle projecten in Dubai bezocht en persoonlijk kennis gemaakt met de expats hier. Terwijl anderen zullen zeggen “Nou en?” vond ik het toch op z’n minst erg aardig dat zij er waren en tijd voor ons namen.

Bovengenoemde gelegenheden waren dus de oorzaak dat we zijn verbannen naar ‘The Richmond Hotel Appartments’. Voor hen die zich al enigszins verdiept hebben in Dubai, is dit gelegen in Bur Dubai. Gelegen aan de linkeroever van de Creek, is dit het oude centrum van de stad. Hier is het volop shoppen met veel restaurantjes en de sfeer van een grote Arabische/Indische stad. Beetje jammer dat het wijkje van ‘The Richmond’ hier niet helemaal aan voldoet. Gelegen in een buurtje met veel betonnen, onaantrekkelijke woningblokken was het echt niet veel meer dan een slaapplaats. Gelukkig was het maar voor enkele dagen. Opvallend hoezeer ik het Guesthouse ben gaan waarderen, maar toch…

Maar er is goed nieuws: volgens de huisvestings-Indiër heb ik voor het einde van de maand mijn eigen appartement. Jazeker! Maar sceptisch als ik ben: eerst verhuizen, dan geloven…

Wordt vervolgd. Tot later, doei (op z’n Hollands)!