Verlof

Jahhaaaahhh, ik leef nog!

Enne verlof? Verlof??? Kan me er echt niets meer van herinneren! Sinds ik terug ben in Dubai heb ik zo ongeveer alleen maar gewerkt, gewerkt, gewerkt, gewerkt en ik heb ook nog gewerkt! Heb zelfs nog geen tijd gehad om de foto’s van m’n vakantie op m’n site te zetten, laat staan degelijke contacten onderhouden met het thuisfront.

Laat ik vooral toch eerst even zeggen dat ik het HEERLIJK en GEWELDIG vond om familie en vriendjes & vriendinnetjes weer te zien tijdens m’n vakantie!

De vakantie begon eigenlijk al op het moment dat ik het vliegtuig instapte en werd begroet door de KLM-stewardessen van het type ‘Wassenaarse hockey-meisjes’ in hun strakke blauwe mantelpakjes. En dan weet je het: ik ga naar huis!

Iedereen weet dat het eten in een vliegtuig nu eenmaal geen Michelin-ster zal verdienen, maar laat ik er betreffende de heenvlucht naar NL toch even wat extra aandacht aan besteden: VRESELIJK SLECHT! We hadden de keus tussen iets wat op een omelet moest lijken en een pancake met bosvruchtensaus. Het laatste dan maar… Zonder er verder nog meer over te klagen wil ik toch nog melden dat de zaadjes van de surrogaat-framboos nu nóg tussen mijn tanden zitten…

Eenmaal thuis viel die enorme kou echt niet mee. Mijn lijf is toch echt gewend geraakt aan de wat betere temperaturen hier in het Midden Oosten. Neemt natuurlijk niet weg dat ik veel gedaan heb in die 2 weken.

Wat heb ik allemaal gedaan in die veel te korte 2 weken? Zal het niet allemaal tot in de details vertellen, de meeste waren erbij.

Te beginnen met Oud&Nieuw in het Rotterdamse. Het islamitische gewoon, bleek ik niet meer bestand tegen een beetje alcohol. Het 2e biertje viel al helemaal verkeerd. De onbeschrijfelijke kou en alle bars en discotheken met alleen maar voorverkoop daarbij opgeteld was het niet helemaal wat ik gehoopt had. Desondanks was het wél helemaal top om het thuis met m’n vriendjes te vieren! En vooral vanaf de 8e verdieping in “mein eiguh Rottuhdam”.

Op naar Antwerpen. Shoppen, een hapje daar, een wijntje hier en een bere-gezellige borrel met oud-collega’s. Waarom ben ik daar eigenlijk niet langer gebleven?

Vervolgens naar Wenen, want ik had behoefte aan cultuur! Zo ongeveer alle kunststromen gezien van Goya tot Hundertwasser. En dat was nodig, want dat is toch wel iets dat ik mis in Dubai.

De 2e week eten met oud-collega (Opazzo = goed!), wokken met pappa&mamma, zusje en zwager, op visite bij familie. Tussendoor met Pizza-vrouw naar de film. Druk, druk, druk… Een soort van exen-eten in Dudok (Roob, waar was je?). De laatste avond afgesloten met een borrel in de Ierse Pub in Rotterdam. Zullen we hier een traditie van maken? Lijkt mij een goed plan!

Wanneer ben ik ook alweer terug gevlogen? Hoewel ik niet echt bijgelovig ben, was het toch een échte Vrijdag de 13e. Het begon eigenlijk al met de ongelooflijk lange rij voor het NS loket op Rotterdam CS. Hierdoor kon ik mijn ticket niet meer inwisselen voor een treinkaartje zonder m’n trein te missen. Aldus een kaartje gekocht (natuurlijk ben ik weer veel te laat vertrokken, maar dat doet er niet toe!). Vervolgens werd op het perron omgeroepen dat er een storing in de bovenleiding was in (je raad het bijna niet, maar jawel…) de Schipholtunnel, waardoor… Vul zelf maar in! In de trein werden we keurig geinformeerd dat er vanaf Leiden bussen ingezet zouden worden. Maar waar zijn ze dan??? Inmiddels begon de tijd te dringen. Aldus een #@%$!&!@ dure taxi genomen om er bij het inchecken achter te komen dat deze KLM-vlucht overboekt is. Hoewel ik van nature (denk ik) vrij rustig ben, was een lichte paniek en vooral enorme frustratie het gevolg. Pas tijdens het boarden enige tijd later, werd bevestigd dat ik wel degelijk met dit vliegtuig naar Dubai zou vliegen. Natuurlijk niet voordat er nog enige consternatie ontstond over het ontbreken van mijn vliegticket. Maar dat was gelukkig een foutje van het baliepersoneel.

Ik moet toch bekennen dat eenmaal aangekomen in Dubai het als een soort ‘2e thuis’ voelde, ik ben er weer… Allereerst natuurlijk die warme temperatuur die je buiten de deuren van het vliegtuig verwelkomt. Heerlijk! Veel en veel beter dan die vervloekte kou in Rotterdam, Antwerpen en Wenen.

Hoewel ik vooraf wist dat het onmogelijk zou zijn om iedereen in die veel te korte 2 weken te zien, vind ik het toch jammer dat het inderdaad zo bleek te zijn. 2 weken is te kort! Maar het moet zijn. Dus tot ergens aan het einde van 2006 ofzo???


En laat ik dan toch ook even nog wat over mijn nieuwe klus vermelden: rotsen, bergen, veel zand, wind, waardoor veel stof, loslopende geiten en loslopende kamelen op de bouwplaats, 113 duizend kubieke meter beton in een veel te korte tijd, 1000 Indiërs, 500 Chinezen, 200 Egyptenaren en 8 expats. En dat allemaal “in the middle of nowhere”, want de dichtstbijzijnde stad is meer dan een half uur rijden. Kortom, alle ingredienten voor een nieuwe uitdaging! Meer info en foto’s volgen zeker!


Terwijl in Europa de mensen letterlijk vergaan van de kou, is er ook in Dubai een heus koudefront. Eén van de afgelopen nachten kwam het kwik niet hoger dan 12 graden; de koudste nacht deze winter! En morgen voorspellen de weerberichten dat het niet warmer zal worden dan een magere 21 graden, bbbrrrrrrrrrr… Koud hè?


Nog even een mededeling van huishoudelijke: mocht je niet meer automatisch een berichtje krijgen wanneer er een nieuw artikel op m’n site staat, dan kan dat écht gebeuren. Gebeurt blijkbaar vaker, zal nog eens aan de Helpdesk vragen hoe-en-wat. Vat het vooral NIET persoonlijk op… Stuur een berichtje en dan ga je er gewoon weer op!


Tot de volgende.