Visite #3 en de Woestijn

Zo’n 4 weken later weer eens tijd voor een verslag uit een stoffig, zonnig en vooral warm land!

Om maar gelijk over het weer te beginnen: de zomer komt eraan in de Emiraten! En sneller dan we in Europa gewend zijn; het lijkt erop dat het nu dagelijks warmer wordt (en ik kan het weten, ik loop nog steeds heel de dag BUITEN). Overdag is het al zo’n 35 graden terwijl ’s nachts de temperatuur niet lager daalt dan tot zo’n 22 graden. In Dubai is het merkbaar vochtiger dan in de bergen van Ras al Khaimah. Volgens sommigen is warm en droog comfortabeler dan de vochtige warmte zoals ik me die nog goed herinner van de eerste weken in Dubai in augustus vorig jaar. Maar ik ben er nog niet van overtuigd! Zal het na de zomer eens laten weten.


Inmiddels nemen blijkbaar ook m’n Engels/Frans/gebrekkig NL-sprekende collega’s een kijkje hier. You’re most welcome. But i will not change this site into something English! Work on your Dutch or even Flamish Stephan!


De laatste week van maart zijn m’n pappie & mammie en m’n zussie en haar vriend een week in Dubai geweest. Dat was heel erg leuk om m’n naaste familie hier in Dubai te hebben! Vanuit NL hebben ze een reis geboekt, compleet met vlucht en hotel. Voor mijn ouders de eerste keer vliegen. En dat op hun leeftijd…

Aldus zijn ze in een comfortabel hotel in Bur Dubai beland, eigenlijk vlakbij mijn appartement. Het grote voordeel van zo’n verzorgde reis is activiteiten makkelijker georganiseerd kunnen worden. Dagelijks kwam er een dametje langs om te kijken of er interesse was voor een uitstapje. Een daagje in Dubai rondtoeren, een dag naar de bergen en woestijn rond Hatta… De familie heeft zich dus niet verveeld! (Voor hen die nog gaan langskomen: www.arabian-adventures.com geeft een aardige indruk van de mogelijke excursies.)

Gelukkig had ik toch ook nog die ene vrije dag en zijn we naar Al-Ain geweest. Met z’n allen in de Mitsubishi Lancer (met airco en radio-casettespeler) en gaan! Ik heb al eerder geschreven dat Al-Ain echt helemaal niet verkeerd is: de rust, de oude forten, de oase en natuurlijk het uitzicht vanaf Jebel Hafeet. En ook met de familie was dit uitstapje meer dan de moeite waard.

De laatste avond en toevallig ook de verjaardag van Karin en mij op die 28e maart hebben we gevierd in The One & Only Royal Mirage in Dubai. Allereerst een cocktail in de Rooftop Bar met uitzicht op de Gulf en de Palm Jumeira. Daarna in de Arabian Courtyard uitgebreid dineren. Geheel in Arabische entourage, goed eten, sheesha, een keurige service en aan het einde van de avond goede livemuziek. Wat willen we nog meer? De Royal Mirage is met recht één van de meest luxe resorts in de Emiraten. Een waardig afscheid, dacht ik zo!

Laat ik nog effe klagen: ook nu weer baalde ik er ontzettend van dat het eigenlijk aan tijd ontbrak om de familie te zien. Ook omdat zo’n weekje voorbij is voordat je ’t weet. Maar al met al heb we toch nog wat tijd met elkaar kunnen doorbrengen in de Emiraten. Zo hebben we toch elke avond elkaar wel kunnen treffen om een hapje te eten ergens.


Maar gelukkig wordt er toch niet alleen maar gewerkt (alhoewel…). Ter compensatie van de vele uren, de gemiste feestdagen en al het gemiste weet ik ’t wat, had ik vorig weekend zomaar ineens 2 dagen onafgebroken vrij! Een heus echt weekend op donderdag en vrijdag!

Donderdag heb ik me naast slapen vermaakt met helemaal NIETS! Heerlijk! Wat was ik daar aan toe zeg!

Maar wat al een tijdje op het programma stond is er dit weekend dan toch een keer van gekomen: een nacht de woestijn in! Een zeer goed initiatief van enkele collega’s. Aldus een 2-tal 4WD’s gehuurd (meer specifiek: Toyota Landcruisers, de absolute top!), die helemaal volproppen met eten, tentjes, een koelbox, alcohol, hout voor de bbq, alcohol, slaapzakken, matrassen, alcohol, vriendinnen van collega’s en als het er nog bij kon, nog meer alcohol. En dan met volle snelheid op weg naar het oneindige zand! Grappig detail: de 4WD’s bleken alleen verzekerd als er op asfalt iets gebeurt…

Voor allemaal was het een nieuwe ervaring. Geen van ons heeft ooit tevoren gecampeerd in de woestijn. Wat stond ons te wachten? We kennen allemaal de verhalen van mensen die vastzaten ergens in de woestijn zonder eten of brandstof, de campeerders die omsingeld waren door woestijnwolven en mens-etende kamelen. Of het verhaal van de woestijn-gangers die verdwaalden ergens in de woestijn voorbij Abu Dhabi, gewoon maar bleven rijden en in het niets ineens een hek middenin de woestijn tegenkwamen. Aldus het hek gevolgd dat uiteindelijk bij een grenspost met Saudi Arabië eindigde. Mooie verhalen!

Zo’n 65 km uit Dubai hebben we het asfalt verlaten voor een gravel-paadje om uiteindelijk in het zand te eindigen. Het enige licht was van ons kampvuur, de waxinelichtjes en de volle maan bij heldere hemel boven onze hoofden. Hoewel de bewoonde wereld niet al te ver was, was het geweldig om zogenaamd helemaal alleen (althans, met 9 man) ergens tussen de duinen je tentje op te zetten, een vuurtje te stoken en gezellig een wijntje of biertje te drinken.

Van slapen is die nacht weinig gekomen. Geen verrassing: we zijn pas laat ons tentje in gekropen. Maar al vrij vroeg in de ochtend deed de zon z’n werk en werden we onze tentjes uit gebrand. Toen uiteindelijk iedereen wakker was alles ingepakt en de auto ingestapt. De woestijn wachtte!

Rijden in de woestijn is niet gemakkelijk. Maar je krijgt er wel een enorme erectie van om met zo'n beest van een auto door het zand te gaan! YEAH BABY, I'M A MAN!!! Maar er is wel de onzekerheid wat de auto allemaal kan. En misschien wel belangrijker, de angst voor wat de auto níet kan. Over elk duintje hebben we 3 keer gekeken of we er wel af konden met onze enorme Landcruisers. Uiteindelijk zijn we maar één keer vast komen te zitten. En dat zelfs op een lullig heuveltje van zo’n 2 en een halve meter. De sleepkabels zijn wel van pas gekomen!

Na enkele duren door de woestijn crossen zijn we op zoek gegaan naar asfalt en in de richting van het berglandschap van Hatta gereden. Volgende stop: de Hatta-pools. De natuurlijke, in rotsen uitgesleten zwembaden. Echt helemaal top om na zo’n nachtje in de woestijn nog even lekker te zwemmen in een natuurlijk gevormd bad. Op dit soort dagen zijn de Emiraten helemaal geweldig! Waarom hebben we niet vaker dit soort dagen?

Zo’n weekend als dit is dus zeker voor herhaling vatbaar!


Als ik niet verdampt ben door de alsmaar stijgende warmte, dan tot de volgende!