Visite #5 en Chicago

En daar waren ze dan, gedurende de hele eerste week van mei: De Ideale Schoonzonen. Of zoals ik ze liever zelf noem Het Gezin, want werkelijk ALLES doen ze samen. Afhankelijk van het jaargetijde, de behoefte aan sex, de hoeveelheid wasgoed, of zin in een avondje tv-kijken of pizza-eten zijn ze vrijgezel of zitten ze vast in een relatie. 4 toffe gasten uit Ridderkerk die ik al jaren ken en waarvan ik het echt geweldig vond dat ze in Dubai waren! Voor meer gedetaileerde info over de mannen verwijs ik graag naar www.deidealeschoonzonen.nl (neem gerust een kijkje…)…

Wat hebben De Idealen allemaal uitgespookt in Dubai?

Ook deze heren kwamen met een vlucht van Emirates vanuit Düsseldorf aan in Dubai. Als bekend landen die graag op BELACHELIJKE tijden vanuit Europa. Aangezien er geen hotel was geregeld kon ik niets anders dan om een uur of 12 ’s nachts op het vliegveld zijn om ze op te halen. Uiteraard na een vlucht met enige vertraging en het regelen van een huurauto lagen we niet al te vroeg op bed. Hoewel ik me weer eens voorgenomen had om minder te klagen, wil ik toch effe kwijt dat ik die nacht zéééér weinig geslapen heb. Maar ik vond het echt wel erg leuk om de mannen weer te zien.

De eerste dag (maandag) hebben ze zich geloof ik vermaakt in Bur Dubai, naar de Creek enzo. ’s Avonds hebben we gegeten in het inmiddels voor bijna iedereen bekende Sevilla’s. Tapa’s eten met uitzicht op de bouwplaats van Wafi Mall. Mooi, al die kranen bij nacht. Maar het eten smaakt er niet minder om, en de liters sangria al helemaal niet!

De dinsdag heb ik de mannen ontmoet bij mij op de bouwplaats in Fujeirah. In alle vroegte zijn ze vertrokken (ahum…) om uiteindelijk rond de middag aan de andere kant van het land aan te komen. De Idealen aldus voorgesteld aan de collega’s. En na een zeer informatieve en zeer uitgebreide rondleiding (allemaal inclusief in het geboekte vakantiepakket) hebben ze de weg langs Dibba en de Oostkust gevolgd. Blijkbaar de moeite waard, maar dat wist ik al!

De woensdag is door de heren besteed aan shoppen. Ik zei het al eerder, ze doen werkelijk álles samen… Ze kopen dan saampjes t-shirtjes, slippers, souveniertjes, kadootjes voor thuis, echt reuze gezellig allemaal. ’s Avond een hapje en een seesha in The One & Only Royal Mirage, want ook hier moet je geweest zijn!

En ongelooflijk maar waar, maar ik had zowaar een extra vrije dag op donderdag! Althans, ter compensatie van die vele gewerkte vrijdagen. En wat hebben we gedaan? Na het uitslapen en uitgebreid ontbijten bij “Boulangerie & Pattiserie Paul” (maison de qualité fondée en 1889, jazeker!) zijn we gaan QUAD-crossen in de woestijn. YEAH BABY! En dat was best even wennen op zo’n ding met 4 wielen in het zand. Gelukkig was het extreem heet die dag en stond er lekker veel wind zodat we volledig ge-sandblast zijn. Tijd voor een bad in de Hatta-pools. Vlakbij en dus best wel lekker om effe te zwemmen in dat natuurlijke zwembad.

’s Avonds was er een bbq van de zaak in het Jumeirah-Guesthouse. Aangezien de uitnodiging ook voor de ‘spouse’ was, heb ik ze alle 4 meegenomen. Gratis vreten & zuipen op kosten van, we zijn natuurlijk wel échte Hollanders. Voor mij was het erg gezellig omdat ik veel collega’s al een tijdje niet meer gezien heb.

Later die avond met veel van de collega’s op stap naar “Doubledeckers” in één van de luxere hotels vlakbij Sheikh Zayed Road. Op dit moment de hottest bar in Dubai. Hier was ook Het Gezin met Patrick, een oude vriend van hun die al 11 jaar in Dubai bleek te wonen. En dat is toch echt wel leuk om na jaren hier een vriend tegen te komen. En 11 jaar in Dubai wonen, dat vind ik echt heel knap!
De laatste dag hebben we besteed aan cultuur en luxe. Cultuur in de vorm van een heus bezoek aan het National Museum in Dubai. Hier was ik zelf overigens nog niet geweest, maar is zeker de moeite waard. Het geeft een zeer goede indruk van de ontwikkeling van Dubai.

Met Patrick en zijn vrouw hebben we het 2e deel van de vrijdag doorgebracht in pure luxe! Namelijk een bezoek aan de Burj al Arab, misschien wel hét icoon van Dubai waar je eigenlijk geweest móet zijn. Na een toertje en een drankje door Madinat Jumeirah en de bijbehorende hotels van topklasse zijn we geëindigd in een goed Italiaans restaurant. Dit was met recht een zeer geslaagde laatste dag te noemen!

En toen gingen de mannen weer weg. Na een verblijf van een paar dagen op de site (na weer ongelooflijk hard gewerkt te hebben) kwam ik thuis in Bur Dubai. Tegen alle verwachting in, trof ik mijn huis in zeer schone toestand aan, zelfs zonder verbouwingen, verplaatsingen van meubelen of wat dan ook. Een aangename verrassing, aangezien ik de heren al langer ken…

Ik vond het geweldig dat ze er waren. Wanneer komen jullie weer???


Het afgelopen weekend zijn we met een aantal collega’s en kennissen naar een musical geweest: ‘Chicago’. Voor het eerst in de geschiedenis van Dubai en de hele UAE is een bekende musical hier naartoe gehaald. En wat voor één! Voor de gelegenheid is de hele Broadway-cast naar Dubai gevolgen om hier een 10-tal uitverkochte voorstellingen te geven. Met kaartverkoop in natuurlijk de Emiraten, maar ook in Cairo en Kuweit is dit toch wel een culturele mijlpaal in de geschiedenis van het Midden-Oosten. Heel Dubai hing vol met reclame van ‘Chicago’, de kranten en tijdschriften stonden er vol van en de radiozenders bleven maar vol lof over de musical.

We kunnen klagen over de beperkte ruimte, de warmte tijdens de voorstelling en die
#@%*&$ stoeltjes waar we op moesten zitten, maar het was gewoonweg geweldig! De organisatie was meer dan goed te noemen, en dat voor een eerste keer. En dat het de cast van Broadway was, was overduidelijk! Helemaal top, een geweldige voorstelling!

Dat het juist ‘Chicago’ was is opvallend, aangezien het gaat over overspel en moord en de spelers waren zéér schaars gekleed. Dat het allemaal kan in dit ‘islamitisch’ land. De eerste rijen op de tribunes werden natuurlijk gevuld door de Arabieren zelf, je moet die lekkere lijven van de spelers wél goed en van dichtbij kunnen zien… Ook dit is weer Dubai.


Bijna was ik niet meegegaan naar ‘Chicago’. De donderdagmiddag ben ik van zo’n anderhalve meter hoogte op m’n armen gevallen. Ineens lag ik beneden en kwamen er 10 Indiërs aangerend om hun baas te helpen. De laatste keer dat ik zo hard gevallen ben kan ik me niet eens herinneren. In eerste instantie leek de schade mee te vallen, maar toen de pijn in m’n rechterarm toenam toch maar naar het ziekenhuis gegaan. Ik wilde het ziekenhuis in Ras al Khaimah vermijden (volgens mij behandelen ze er meer kamelen dan mensen) en dus met een chauffeur van de site naar een ziekenhuis in Dubai. Zijn collega’s kwamen stuk voor stuk vertellen “Good driver sir, no problem, no problem”. Maar waarom krijg ik ongevraagd deze informatie??? Toen we weg wilden rijden in z’n 2e versnelling en de auto sputterde, ging er bij mij een lampje branden. Ruim een half uur hebben we onderweg in de 4e versnelling gereden; maakt best veel herrie zo’n Lancer-iets op zo’n hoog toerental. Uiteindelijk in Dubai heb ik ‘m toch maar de functie van de 1e tot en met de 5e versnelling uitgelegd. “Good driver sir, no problem, no problem”. Het zal wel…

In het ziekenhuis aangekomen verrekte ik inmiddels van de pijn. Helemaal geen probleem om dan ruim een half uur op een arts te wachten. Om een goede röntgenfoto te maken werd m’n arm in allerlei, toch enigszins oncomfortabele posities gedrukt. BEN JE NOU HELEMAAL VAN DE POT GEPLEURD? Ben ik in het ABATTOIR ofzo? Ik kwam echt niet meer bij van de pijn, GODVERDEGODVER. Grote jongen als ik ben kon ik nog net m’n tranen bedwingen. Gelukkig bleek er bij nadere inspecties van de foto’s geen botbreuk en mocht ik uiteindelijk weg met een rekverband om m’n rechter elleboog. 48 uur rust houden en een medicijnenkuur. Dat moet dan maar…


Er was ook een leuke bijkomstigheid aan dit zeer ernstig ongeval (naast die heerlijke ‘vrije’ donderdagmiddag natuurlijk). In het ziekenhuis ben ik geholpen door een Iraanse verpleegster (een zeer aantrekkelijk ding als ik het mag zeggen). Aan de praat geraakt vertelde ze -na het gebruikelijke blablabla (where you from? how long you here?)- dat het absoluut zeer veilig is om in Iran te reizen en dat ik er zeker naartoe moet gaan. Daar ben ik het helemaal mee eens! Volgens haar moet je élk land op de wereld gezien hebben. En ook daar ben ik het helemaal mee eens! Dus, eind van het jaar op naar Iran!

Maar volgende week eerst naar Syrië en daarna naar Libanon!